W 2023 roku mija 40. rocznica śmierci Władysława Turowskiego, kompozytora, pisarza, autora tekstów piosenek i utworów scenicznych, niestrudzonego animatora koszalińskiego życia kulturalnego i twórcy „Pieśni o Ziemi Koszalińskiej”, która stała się hymnem naszego miasta. Z tej okazji Muzeum w Koszalinie postanowiło przypomnieć postać wszechstronnie utalentowanego artysty, organizując wystawę „Leć, piosenko…!”.

Bogatą w wydarzenia biografię Władysława Turowskiego zdominowała miłość do muzyki, z którą postanowił związać swoje życie. A nie była to łatwa decyzja, gdyż ojciec przyszłego kompozytora nie akceptował artystycznych pasji zakochanego w muzyce syna. Aby spełnić oczekiwania rodziny, Władysław stał się więc studentem prawa, ale bardziej niż zawiłości prawa karnego i cywilnego interesowały go przedstawienia w poznańskiej operetce. Wkrótce sam stał się twórcą operetek, a po wielu latach zapisał się w historii koszalińskiej kultury jako pełen wciąż nowych pomysłów animator życia muzycznego. To właśnie dzięki niemu koszalinianie pokochali muzykę i śpiew. Swoje muzyczne pasje przekazywał dzieciom, młodzieży i dorosłym jako dyrektor Społecznego Ogniska Muzycznego, kierownik amatorskich chórów, czy organizator kulturalnych wydarzeń w nadmorskich ośrodkach wczasowych.

Pomagają ludziom, dzieciom, zwierzętom, dbają o najbliższą okolicę, dzielnicę lub o międzynarodową współpracę - w Koszalinie w minioną niedzielę (4 czerwca br.) zaprezentowały się organizacje, fundacje, ruchy oraz stowarzyszenia z Koszalina i okolic. Pierwszy raz na ulicy Pozarządowej (tak na jeden dzień zmieniła się nazwa ulicy Podgórnej) w Koszalinie odbył się Festiwal Organizacji Pozarządowych.

Pomarańczowy to barwa symbolizująca ciepło i bezpieczeństwo oraz niezwykłą energię, która wraz z piękną pogodą towarzyszyła niedzielnej imprezie. To także barwa rozpoznawcza koszalińskiej Pracowni Pozarządowej. – Jesteśmy pomarańczową drużyną - mówi z uśmiechem Monika Widocka z pracowni, współorganizatorka imprezy. – Ten kolor pełen optymizmu i radości towarzyszy nam na co dzień w działaniu. Jesteśmy tu dla ludzi, dla mieszkańców. Chcemy, żeby zobaczyli, jak piękne i różnorodne mamy organizacje pozarządowe. Z jaką ogromną pasją działają, bo pomóc innym; to także trudna praca. Wymagająca empatii, czasu, cierpliwości. Jednak są ludzie, którzy dobro innych stawiają jako cel najwyższy i to jest piękne, bo dzięki takim ludziom możemy zmieniać świat. Organizacje także się zmieniają, są takim papierkiem lakmusowym społeczeństwa. Pokazują, jakie są potrzeby, o co należy dbać i co bez pomocy ludzi dobrej woli, wolontariuszy, często by się nie udało. Pomoc instytucjonalna, resortowa, urzędnicza często bez tej pozarządowej nie przyniosłaby efektów - dodaje.

Dla entuzjastów sztuk plastycznych Centrala Artystyczna przygotowała wspaniałą niespodziankę. Od 26 maja w tym kameralnym i klimatycznym miejscu można oglądać jubileuszową wystawę prac Krzysztofa Rećko-Rapsy, jednego z najbardziej znanych koszalińskich artystów plastyków, zwanego „poetą koloru”. Projekt jest realizowany w ramach stypendium prezydenta Koszalina, przyznanego w kategorii działań twórczych.

Chociaż naprawdę trudno w to uwierzyć, znakomity koszaliński abstrakcjonista właśnie obchodzi jubileusz 35-lecia swojej twórczej działalności. Z tej okazji przygotował wystawę nowych prac plastycznych, zatytułowaną „Wędrówki”, która została podzielona na dwa etapy. – Dziś, w bardzo lubianej przeze mnie Centrali Artystycznej, prezentuję pierwszą część mojej jubileuszowej ekspozycji – powiedział podczas wernisażu Krzysztof Rećko-Rapsa. – Nazwałem tę wystawę „Wiosenny dyptyk”. Kolejna odsłona została zaplanowana na listopad. Jak łatwo zgadnąć, będzie nosiła tytuł „Jesienny dyptyk” i złożona zostanie nie tylko z malarstwa, ale także z grafiki i z fotografii.
Jubileusz zobowiązuje, warto więc przypomnieć chociaż kilka faktów z bardzo bogatej w wydarzenia i artystyczne sukcesy biografii Krzysztofa Rećko-Rapsy. Jest członkiem Związku Polskich Artystów Plastyków i Stowarzyszenia Promocji Artystów Wybrzeża ERA-ART w Gdyni. Ponadto jest założycielem grupy artystycznej TVA, która zainicjowała szereg wystaw młodych twórców.

W poniedziałek, 29 maja, do Koszalina przyjechał prezydent Polski Andrzej Duda. Towarzyszył mu m.in. Przemysław Czarnek, minister edukacji i nauki, bo wizyta związana była właśnie z edukacją.

Wizytę w naszym mieście prezydent rozpoczął od odwiedzenia Politechniki Koszalińskiej. W kampusie przy ul. Śniadeckich symbolicznie zainaugurowano budowę Cognitarium. Będzie to najnowocześniejsza inwestycja w regionie.

W uroczystości podpisania aktu erekcyjnego i wmurowaniu kamienia węgielnego pod budowę Cognitarium oprócz prezydenta Andrzeja Dudy i wspomnianego ministra edukacji wziął udział Paweł Szefernaker, sekretarz stanu w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych i Administracji. Gospodarzem uroczystości była dr hab. Danuta Zawadzka, prof. PK, rektor Politechniki Koszalińskiej. - Na tę chwilę społeczność uczelni czekała od wielu lat – mówiła rektor, witając głowę państwa. – Cognitarium jest celem naszych marzeń o bibliotece uczelnianej. Z biegiem lat nasze plany rozszerzyliśmy o kolejne komponenty: planetarium, obserwatorium Słońca, wieżę Clausiusa z Wahadłem Foucaulta, galerię. Znajdą się tam również filie działających w mieście bibliotek. Cognitarium stanie się zatem sercem obiegu informacji, a także centrum spotkań, jak wierzymy – niezwykłych – mówiła rektor, dodając, że Cogniatrium, poprzez swoją architekturę i funkcje, stanie się wizytówką Koszalina i regionu Pomorza Środkowego i Zachodniego.

Muzyka ludowych kapel, konkurs na najlepsze wypieki, głośny śmiech dzieci oraz sąsiedzka integracja – tak pokrótce można opisać XIV już Letnie Spotkania z Folklorem. Impreza, którą mieszkańcy „Przylesia” dobrze znają, w Koszalinie wróciła po pandemicznej przerwie i w tym roku zbiegła się z obchodami jubileuszu 65-lecia KSM „Przylesie”.

W ostatnią niedzielę na terenie parafii pw. Ducha Świętego w Koszalinie mieszkańcy mieli możliwość poznać swoich najbliższych sąsiadów, zintegrować się oraz spędzić wspólnie czas, poznając także twórczość ludowych i młodzieżowych zespołów, chórów oraz stowarzyszeń i organizacji działających na terenie spółdzielni i w okolicy. Wokół sceny, na której trwały występy, można było obejrzeć i kupić wyroby rękodzielnicze, a także skosztować domowego ciasta czy zjeść kiełbasę z grilla. Impreza przyciągnęła zarówno mieszkańców „Przylesia”, jak i gości z całego miasta. Przyszli seniorzy, rodziny z dziećmi i młodzież.

29 maja w Koszalińskiej Bibliotece Publicznej odbył się finał 54. Regionalnego Turnieju Recytatorskiego „Ptaki, Ptaszki i Ptaszęta Polne”. Do ostatecznych zmagań zakwalifikowało się 36 uczniów szkół podstawowych z terenu byłego województwa koszalińskiego – gminy miasto Koszalin, powiatu koszalińskiego, białogardzkiego, sławieńskiego, kołobrzeskiego, drawskiego oraz świdwińskiego.

Wśród celów turnieju organizatorzy wymieniają m.in. zaznajamianie dzieci i młodzieży z wartościową literaturą, poszerzanie kręgu ich zainteresowań czy pogłębianie przyjaźni. Uczestnicy turnieju rywalizowali w trzech kategoriach wiekowych. Najmłodsi jako „ptaszęta” (kl. I-III), nieco starsi jako „ptaszki” (kl. IV-VI), a najstarsi uczniowie w grupie „ptaki” (kl. VII-VIII). – Gratuluję wam już tego sukcesu, że dotarliście do tego etapu, to już jest sukces. To już są „ptaszki”, „ptaki”, „ptaszęta” najlepsze w regionie – zwróciła się do finalistów Beata Sawa-Jovanoska, zastępca dyrektora Koszalińskiej Biblioteki Publicznej. – Wszyscy wygraliście, bo się prezentujecie na tej scenie. Gratuluję wam talentu, odwagi. Tutaj też, wiem, ten występ nie jest łatwy. Przyda wam się w życiu taka umiejętność prezentacji przed dużą publicznością.

Wiele emocji wzbudziła ostatnia sesja Rady Miejskiej w Koszalinie. Debatowano nad zmianą formy zaciągnięcia długu przez samorząd w celu łatania dziury budżetowej. Prezydent zaproponował zmianę z obligacji na pożyczkę bankową. Część radnych w ogóle sprzeciwiła się jakiemukolwiek dalszemu zadłużaniu.

 Sprawa nie jest nowa. Już w czasie zatwierdzania budżetu na rok 2023, radni upoważnili prezydenta miasta do emisji obligacji na maksymalną kwotę 120 milionów złotych. Radni Koalicji Obywatelskiej już wówczas sprzeciwiali się pomysłowi, argumentując, że te długi będą spłacały jeszcze wnuki dzisiejszych mieszkańców. Warto dodać, że Koalicja Obywatelska stała się opozycyjna w stosunku do prezydenta w czasie trwania obecnej kadencji. Przez wszystkie poprzednie chętnie głosowała za emisją kolejnych transz obligacji i zadłużaniem miasta. Gdyby rzeczywiście samorząd pożyczył 120 milinów złotych, to zadłużenie sięgnie 70 procent budżetu i przekroczy barierę 400 milionów złotych. Z drugiej jednak strony, gdyby takiego kroku nie uczyniono, miasto nie mogłoby realizować bieżących wydatków i spłacać wcześniej zaciągniętych pożyczek. Projekt uchwały trafił pod obrady, gdyż żaden bank nie złożył oferty na emisję miejskich obligacji.

W 2021 roku ponad 11 tysięcy dzieci padło ofiarą przemocy w rodzinie, co jest niezwykle tragicznym zjawiskiem. Mimo wielu dramatycznych sytuacji niektórzy rodzice krzywdzą dzieci, narażając je na nieodwracalne zmiany w ich psychice. Swoje działania często motywują dobrymi intencjami i przekonaniem, że jest to trafiony sposób wychowania. Dlaczego mimo tylu tragicznych sytuacji dorośli nadal decydują się na stosowanie przemocy? O tym opowiada Henryk Zabrocki, prezes Towarzystwa Przyjaciół Dzieci w Koszalinie.

Dwa lata temu aż 11 tysięcy dzieci padło ofiarą przemocy w rodzinie. To ogrom niewyobrażalnego cierpienia i strachu. Dlaczego nadal tak wielu rodziców decyduje się na przemoc wobec swoich dzieci, skazując je tym samym na potworne uszczerbki na zdrowiu psychicznym?
– Regularnie spotykam się z rodzicami i edukuję ich na temat wychowywania dzieci. Na moje pytanie: kto nigdy nie uderzył swojego dziecka na 100 zebranych rodziców tylko dwóch podnosi rękę, mimo że ustawa mówi o bezwzględnym zakazie stosowania przemocy. Rodzice bardzo często motywują przemoc tym, że: robią to w dobrej wierze, tylko tak potrafią wychować dziecko, klaps to nie przemoc, przecież nic się nie stanie, jak raz uderzę. Słyszę to regularnie. Wtedy każę wrócić rodzicom do chwil, kiedy sami byli bici. Pytam ich, co czuli i słyszę: strach, złość, smutek, odrzucenie, beznadzieję. I uświadamiam im, że ich dzieci czują to samo. Co widać, bo statystyki pokazują, że dzieci, które doświadczają przemocy, chcą popełnić samobójstwo, uciec, bo ich rodzic, którego darzyli ogromną miłością i zaufaniem, je skrzywdził. Nie pomagają nawet coroczne statystyki, które mówią, że na depresję zaczynają chorować już dzieci sześcioletnie i młodsze. Nikt nie zastanawia się, ile krzywdy, strachu musiał doświadczyć tak młody człowiek, żeby zachorować na tę chorobę. Nie uważam, że rodzice z natury chcą zrobić krzywdę swojemu dziecku, to rzadko się zdarza. Oni po prostu nie mają świadomości, że w ten sposób krzywdzą swoje dziecko. W taki sposób zostali wychowani i bardzo trudno jest się wyrwać ze schematu, który znają z dzieciństwa.

Każdy palacz zna to uczucie, kiedy odpalając papierosa bierze głęboki wdech, a ciepły dym delikatnie wypełnia płuca. Odrobinę kręci się w głowie, następuje moment odprężenia, nerwy jakby mniejsze i łapie się chwilę oddechu. Że to oddech wypełniony rakotwórczymi substancjami, a po wypaleniu papierosa zostaje mało przyjemny zapach, to przecież zupełnie inna sprawa. Zresztą na coś trzeba umrzeć i do czegoś służą miętowe gumy.

Ludzie dzielą się na tych, którzy palą, palili lub będą palić. Oraz na mało liczną grupę tych, którzy nigdy nie sięgnęli i nie sięgną po papierosa. Jak obliczyli naukowcy, przeciętny palacz żyje o 10 lat krócej niż niepalący, a każdy papieros skraca życie o 11 minut. Brzmi mało zachęcająco. A jeśli doda się do tego informację, że dym tytoniowy zawiera ponad cztery tysiące związków chemicznych, a wśród nich rakotwórcze i toksyczne, można by wysnuć stwierdzenie, że nikt rozsądny z własnej woli nie będzie wdychał trucizny. Niestety, mimo wielu akcji prozdrowotnych, bicia na alarm lekarzy i naukowców palenie papierosów to wciąż duży problem. I – jak dzieje się od lat – po nikotynę sięgają bardzo młodzi ludzie. Nie jest tajemnicą, choć może budzić trwogę fakt, że palenia nie rzuca nawet wielu chorych: czy to kardiologicznie, czy krążeniowo, czy też wprost – z nowotworem płuc. Nikotyna zdaje się rządzić człowiekiem i nie tak łatwo pozbyć się nałogu. To jednak jest możliwe i wcale nie trzeba mieć nie wiadomo jak silnej woli, żeby z paleniem wygrać.

W poniedziałek rozpoczęły się tygodniowe obchody Dnia Godności Osób z Niepełnosprawnością Intelektualną. Był to pierwszy dzień pełen radości i entuzjazmu, który zapoczątkował flash mob – spontaniczny taniec grupowy na Rynku Staromiejskim. Dzięki niemu organizatorzy połączyli wspólną zabawą uczestników, podkreślając tym samym obecność osób z niepełnosprawnościami w naszym społeczeństwie.

Od 21 lat w Koszalinie organizowane są Dni Godności Osób z Niepełnosprawnością Intelektualną. Niezależnie od ich formy, przyświecał im zawsze główny cel – szerzenie świadomości społecznej na temat niepełnosprawności intelektualnej oraz walka z wszelkimi formami dyskryminacji. – Chcemy, aby społeczeństwo było bardziej otwarte i przyjazne dla osób z niepełnosprawnościami, zapewniające im równe szanse i możliwości rozwoju. Zależy nam na tym, aby ludzie zdawali sobie sprawę, że wokół nas są osoby, które potrzebują większej uwagi, akceptacji i wsparcia. Niepełnosprawność nie dyskwalifikuje ich z prowadzenia normalnego, pełnego życia zarówno w sferze codziennej, społecznej, kulturalnej, jak i zawodowej – mówiła Joanna Zduńska kierownik Warsztatów Terapii Zajęciowej nr. 1 przy Polskim Stowarzyszeniu Na Rzecz Osób z Niepełnosprawnością Intelektualną w Koszalinie.

20 maja koszaliński amfiteatr stal się miejscem wspaniałego widowiska pełnego kolorów, uśmiechów i młodzieńczej energii. Reżyserowany przez Elżbietę Malczewską-Giemzę koncert „Po drugiej stronie lustra” był podsumowaniem całorocznej pracy zespołów artystycznych pracujących w Pałacu Młodzieży, a jednocześnie wielkim świętem młodych i utalentowanych tancerzy, wokalistów i adeptów sztuki teatralnej.

Jaki jest świat po drugiej stronie lustra? To pytanie, które niegdyś nurtowało Alicję z powieści Lewisa Carolla, zadają sobie również współczesne nastolatki, którym z pewnością nie brakuje wyobraźni. A jeśli są również obdarzeni artystycznymi talentami, ta kraina czarów, jakże odmienna od szarej rzeczywistości, zyskuje zupełnie nowy blask. I właśnie taką magiczną, pełną niespodzianek krainę, przedstawiło na amfiteatralnej scenie ponad 200 wychowanków koszalińskiego Pałacu Młodzieży.

Na naszej stronie internetowej używamy plików cookie. Niektóre z nich są niezbędne dla funkcjonowania strony, inne pomagają nam w ulepszaniu tej strony i doświadczeń użytkownika (Tracking Cookies). Możesz sam zdecydować, czy chcesz zezwolić na pliki cookie. Należy pamiętać, że w przypadku odrzucenia, nie wszystkie funkcje strony mogą być dostępne.

Ok Odmawiać